Loondienst en zzp zijn onderhand een tegenstelling geworden in de maatschappij. Waarom kunnen deze twee werkvormen niet naadloos samensmelten zoals we zouden verwachten?
Deze kloof tussen loondienst en zzp roept vragen op over de aard van arbeidsrelaties en de dynamiek van de moderne economie. In deze blog gaan we in op de redenen achter deze opmerkelijke scheiding en onderzoeken we waarom ze soms als tegenpolen worden beschouwd.
Blij zijn met zzp’ers
Brengt de kritiek op zzp’ers en de voorgestelde maatregelen verbetering in de kwaliteit of slechts in de hoeveelheid? Natuurlijk, het is niet wenselijk dat de zorg afhankelijk wordt van zzp’ers. Bovendien is het zorgelijk als een verpleeghuis een aanzienlijk deel van zijn personeel uit zzp’ers moet halen, vaak tot wel 40%! Maar daar waar het aandeel slechts 15% bedraagt, kan dit succesvol zijn. Werknemers in loondienst moeten zzp’ers zien als waardevolle ondersteuning en er blij mee zijn.
Waar gaat het dan fout tussen loondienst en zzp?
Op plaatsen waar werknemers in loondienst worden gedwongen om te werken op tijden en in diensten die niet te plannen zijn met hun thuissituatie. Waar er geen adequate maatregelen worden genomen om de werkdruk en administratieve lasten te verlichten. Het feit blijft dat 80 procent van het zorgpersoneel uit vrouwen bestaat die ook een gezin willen verzorgen en mogelijk meer zouden kunnen werken als dit beter te combineren zou zijn.
Waarom zijn zorgverleners in de afgelopen jaren zzp’er geworden? Was het puur voor financieel gewin? Daar zijn grote twijfels over, gezien de vele aspecten die hierbij komen kijken. Natuurlijk zijn er ondernemingskosten, en het is verstandig om zaken als pensioen en arbeidsongeschiktheidsverzekering goed te regelen. De meeste zorgverleners zijn zzp’er geworden om simpelweg in de zorg te kunnen blijven werken. Velen willen gewoon zorgen, direct aan het bed staan, zonder de last van administratieve rompslomp.
Ziekenhuisbestuurders klagen in de media over de hoge kosten van het inhuren van zzp’ers, maar is dat wel terecht? Ook eigen medewerkers brengen aanzienlijke kosten met zich mee, vooral in tijden van grote ziekenaantallen en een hoge werkdruk met uitval.
Kostenbemiddeling
Ziekenhuizen zijn zeker niet terughoudend als het gaat om kostenbesparing. Ze investeren in kostenbemiddeling door contracten af te sluiten met zorgverzekeraars of leveranciers. Onlangs kwam in het nieuws dat het Catharina Ziekenhuis maar liefst 8 miljoen euro wist te besparen door een vierjarige deal te sluiten met een zorgverzekeraar. Maar laten we niet vergeten dat het personeel ook een enorme investering is. Het is van belang om ook voor je personeel goede deals te sluiten met de juiste bureaus. Maar nog belangrijker is om te investeren in je personeel zelf. Hun welzijn en ontwikkeling zijn essentieel voor het leveren van hoogwaardige zorg. Binnen Zorgbord weten wij dat als geen ander, waardoor wij sinds kort ook van start zijn gegaan met de Zorgbord Academie!
Buiten de regels denken
Waarom zijn we zo vastgeroest in vastomlijnde denkpatronen en regels, in plaats van flexibel te zijn en te kijken wat het beste is voor elke specifieke situatie? Waarom kunnen we niet meer vertrouwen op de expertise van de verpleegkundigen en zorgverleners? Het is essentieel dat de zorg niet wordt gereserveerd voor alleen degenen die genoeg geld hebben, of thuis kunnen sterven. We moeten blijven streven naar een inclusieve zorg, waarin iedereen toegang heeft, ook in 2024. Laten we kritisch blijven en openstaan voor veranderingen die nodig zijn voor de toekomst, maar laten we nooit vergeten dat de zorg van ons allemaal is.